with Mykki Ernest Uy, Julia Marcelo, Janine Andrea Potato, Lhory Anne Daya, Clar Estorco, Driselle Alvarez, Manta Ramirez
- REISS PEREZ
3-LOVES ♥♥♥
Wednesday, October 3, 2012
BSMT - 3 LOVES 2011
(c) JULIET LOUISE YUMUL
with Mykki Ernest Uy, Julia Marcelo, Janine Andrea Potato, Lhory Anne Daya, Clar Estorco, Driselle Alvarez, Manta Ramirez
- REISS PEREZ
3-LOVES ♥♥♥
with Mykki Ernest Uy, Julia Marcelo, Janine Andrea Potato, Lhory Anne Daya, Clar Estorco, Driselle Alvarez, Manta Ramirez
- REISS PEREZ
3-LOVES ♥♥♥
Saturday, September 8, 2012
Persian Day Food Trip
November 11, 2009
Tikman ang pagkaing iranian.. haha..new taste for me.. pero enjoy na rin.. haha.. dahil para saken, masarap kumaen.. haha:) mmm.. persian food, something with the green rice,sheved rice ba yun??? at samahan mo pa n chop chop na dahon.. herbs ng iran... with chicken & beef kebab.. with iced tea... best seller, haha.welcome to iran.. haha:) thank you nasrin, for that special moment you share with us...:) shukran..
Monday, July 16, 2012
Daryl Sam Parilla Separo
SIR DARYL SAM PARILLA SEPARO
BSMT
3KL (2011-2012) – ANAPHY LEC:MW 8:30-10am LAHANNEX303
"Lahat tayo makakarating don, una-unahan lang yan." - Sir Sam
Kung
naging students kayo ni Sir Sam, for sure makakarelate kayo, GUYS. Eto po yung
mga hindi malilimutang small talks ni Sir Sam. He is one of the greatest NURSE. Interesting subject ang ANA-PHY, not all of
us get bored once he start his lessons. Effort siya ng bonggang bongga. To the
point na, in order na may ipanghatak sa grade eh, nagpapaproject, homework and
so on...
“Guys...........................................anyway..................................ready
your QUIZ NOTEBOOK..... NEXT MEETING”
“Guys , I hate late comers!
First class niyo ang ANA-PHY in the morning so there’s no reason to be late.
Gawan jiyo ng paraan na maaga kayong makarating sa school. In fact 8:30 ang
class niyo sa akin, may nalalate pa rin?
Once your late to my class, go to medtech office, ‘cause you will be automatic
absent. You are old enough. So have a discipline in yourself guys.
*Strict
si Sir Sam sa ganyang bagay, merong nagagalit merong natutuwa kasi in his own
simple way nagkakaroon ng discipline ang students niya, na hindi laging
Filipino Time!!!
“Hindi man ako cum laude o
topnotcher and so on, na katulad ng iba ninyong teacher.... Ang meron ako ay
DISKARTE. Guys madiskarte akong tao. Yung tipo na pag nasa classroom ako, focus
ako sa lesson, and once na magstep out ako ng classroom, sako ko naman
iintindihin ang ibang bagay..............EFFORT lang guys...”
“Mas masarap mag-bar kung
ang ipinagbabar mo ay sarili mong pera. Pera na pinagpaguran mo, hindi ng iba.
Guys, ang sarap ng feeling ng ganon. Yung tipo na wala kang pakialam kung
maubos ang pera sa wallet mo. Kesa naman yung nag-aalala ka na paano pa kaya
yung pang tuition fee mo, yung baon, etc...... So guys, mag-isip isip ka’yo.”
“Maka-kulbit
ka,.............. close tayo?”(He’s talking to me!)
*Sabog
ako. HAHAHAHA. Ang kulit ko kasi. Si Sir Sam, he doesn’t like TOUCHES, yung mga
ganyang bagay., kasi he told us na sanay siya na pag may mga dumidikit or
whatever sa kanya parang may hoholdap or something, syempre self-defense nga
naman iyon.Kung ibang tao siguro ako nabaril na niya ako.
“I have my own money..... I can buy what I
want..... Kita niyo naman, techy – gadgets like: laptops, cellphones... Oh
diba, tapos may scholar pa ako sa bahay. Yeah it’s true. Guys, masaya, yung
feeling na nakakatulong ka sa iba......”
“Miss Perez, inaantok ka na
ba dyan? Ganyan ba ang nagfifirstaid sa pasyente? ....... Anong klaseng
emergency yan?”
*Practical
exam sa ANA-PHY LAB.... Napahikab ako, eh ayon, caught in act.PATAY ako, with
the patient. NATARANTA tuloy ako.
“Kapag naginginig ka......
maglagay ka ng candy sa bibig. (under the tongue)”
“Mag scrub ng paa from time
to time (2-4 weeks)”
“Don’t use astringents”
*Tama
ba spelling?
“HIV – Hair is Vanishing”
“External Notch –
middle/Punch!!!!! (para magising)”
“Malaking balakang means
madaling manganak”
“Guys, you can’t kappa your
Rib #1”
SUKI-SUSET-SUSAN-ULANG
“SUKI - SUSONG MALAKI”
“SUSET - SUSONG MALIIT”
“ULANG – UTONG LANG”
“SUSAN – SUSO HANGGANG
TIYAN”
“FEU – FULLY ERECTED UTONG”
“DUMB à NO READ, NO WRITE”
“Guys, take note! 14 days
bago mo maideclare na positive sa pregnancy ang isang babae, it’s a race of
cells. Hindi yung, kagabi lang nag-intercourse, buntis agad, ang bilis naman?
Be alert guys!”
“Too exposure to sunlight à you’ll get Vitamin C àCANCER. Dapat between 9-10
am lang ang exposure para merong Vitamin D3.”
----------------------------------------------------------------------------------------------------
SIR
DARYL SAM PARILLA SEPARO
7
DAY DIET
1ST DAY: FRUITS –
EAT ALL YOU CAN.
: NO Banana
2nd DAY: ALL
Veggies
:NO Rice, NO Bread, NO Potato
3rd DAY: 1 pc.
Potato
:FRUITS AND VEGGIES
4TH DAY: Bananas
and Milk
5th DAY: Meat and
Tomatoes
6th DAY: All meat
(pizza, burger)
7th DAY: Fruit
Juice
WARNING: NO COFFEE, NO YOSI.
1 WEEK ONLY, EVERY MONTH
“Guys mataba ako before, even
check my photos. This diet helps me a lot. Slim na slim ang labanan. “
BIRTHDAY BASH, ARMIE.
HAPPYYYYYYYYYY BIRTHDAY ARMIE!
SA HALIP NA MAG-ENJOY AKO SA PAG-KAIN AT CHIKA. DUMAYAO PA AKO NG PAGGAWA NG HOMEWORK SA INYO, ARMIE. PERO MASAYA KAMI NI AILEEN. BUSOG MUCH. SAYANG WALEY SI ARBIN. TAPOS SI ROY, ANG LAKI NANG IPINAGBAGO NIYA.........
LALAKING LALAKI NA SI ROY. NAG IBA SIYA NG BONGGANG BONGGA. HALOS HINDI KO NA SIYA MAKILALA. ANYWAY, ANG TARAY NG HANDA MO, ARMIE.. KASI ANG LUFFET KAHIT ANONG BUSOG NAMIN NI AILEEN KAKAIN AT KAKAIN PARIN KAMI........
SANA MAULIT ULI ITO.
HAPPY BIRTHDAY, ARMIE JANE LAPARAN.
LOVE LOTZ, REISS PEREZ AND AILEEN DE CASTRO.
SA HALIP NA MAG-ENJOY AKO SA PAG-KAIN AT CHIKA. DUMAYAO PA AKO NG PAGGAWA NG HOMEWORK SA INYO, ARMIE. PERO MASAYA KAMI NI AILEEN. BUSOG MUCH. SAYANG WALEY SI ARBIN. TAPOS SI ROY, ANG LAKI NANG IPINAGBAGO NIYA.........
LALAKING LALAKI NA SI ROY. NAG IBA SIYA NG BONGGANG BONGGA. HALOS HINDI KO NA SIYA MAKILALA. ANYWAY, ANG TARAY NG HANDA MO, ARMIE.. KASI ANG LUFFET KAHIT ANONG BUSOG NAMIN NI AILEEN KAKAIN AT KAKAIN PARIN KAMI........
SANA MAULIT ULI ITO.
HAPPY BIRTHDAY, ARMIE JANE LAPARAN.
LOVE LOTZ, REISS PEREZ AND AILEEN DE CASTRO.
Saturday, May 19, 2012
Wednesday, March 21, 2012
Sunday, March 18, 2012
Taglish: Hanggang Saan? by Bienvenido Lumbera
Taglish: Hanggang Saan? by Bienvenido Lumbera
May nagtanong kung ang paggamit ng Taglish sa kolum na ito ay recognition on my part na tinaggap kong maaaring gawing basis ng wikang “Filipino” and Taglish. Ngayon pa man ay nililinaw ko nang hindi lengguwahe and Taglish. Ito ay isa lamang convenient vehicle para maabot sa kasalukuyan an isang articulate sector ng ating lipunan na unti-unting nagsisikap gumamit ng Pilipino.
Importnanteng makita nang sinumang gumagamit ng Taglish na limited and gamit nito. Dahil sa binubuo ito ng mga salitang galling sa dalawang wikang not of the same family, makitid ang range of expressiveness nito. Ang sensibiliteng ni-reflect nito ay pag-aari ng isang maliit na segment ng ating lupinan, at ang karanasang karaniwang nilalaman nito ay may pagka-superficial.
Isang makatang malimit banggitin kapag pinag-uusapan ang paggamit sa taglish ay si Rolando S. Tinio. Sa kanyang koleksyon ng tulang tinawag na Sitsit sa Kuliglig, may ilang mga tula na pinaghalong English na sulatin. Effective lamang ang Taglish, gaya ng pinatutunayan na rin ng mga tula ni Tinio, kapag Americanized intellectual and speaker, at ang tone ng tula ay medyo tongue-in-check or sarcastic. At kahit na sa ranks ng Americanized Filipino intellectual, and profounder aspects of cultural alienation ay hindi kayang lamanin nang buong-buo ng Taglish.
Better described marahil and Taglish as a “manner of expression.” Ibig sabihin, sa mga informal occasions, mas natural sa isang English-speaking Filipino na sa Taglish magsalita. Sa light conversation, halimbawa. Pero para sa mga okasyong nangangailangan ng sustained thought, Taglish simply won’t do. Walang predictive patterns and paghahalo ng vocabulary at syntax ng dalawang lengguwaheng magkaiba ng pamilya. Dahil dito, maraming stylistic and logical gaps na nag-iinterfere sa pag-uunawaan ng manunulat at mambabasa.
Kailangan sa Taglish ang spontaneaous interactionng nagsasalita at ng nakikinig. Sa pamamagitan ng physical gestures, facial expressions, o tonal inflection, nagagawa ang filling-in na siyang remedyo sa mga stylistic at logical gaps. Maaari naming sa pagtatanong linawin ng nakikinig ang anumang ambiguity sa sinasabi ng kausap.
Sumakatuwid, ang pagsusulat sa Taglish, cannot be a permanent arrangement. Kung talagang nais ng manunulat na magcommunicate sa nakararaming mambabasa, haharapin niya ang pagpapahusay sa kanyang command ng Pilipino. Para sa manunulat, isang transitional “language” lamang ang Taglish. Kung tunay na nirerecognize niya na napakaliit at lalo pang lumiit ang audience for English writing, hindi siya makapananatiling Taglish lamang ang kanyang ginagamit. Maliit pa rin ang audience na nakauunawa sa Taglish pagkat nagdedemand ito ng adequate control of English. Magbalik sa English. O tuluyang lumapit sa Pilipino. Ito ang alternatives para sa Taglish users ngayon na hangad pa ring magpatuloy sa pagsusulat.
May nagtanong kung ang paggamit ng Taglish sa kolum na ito ay recognition on my part na tinaggap kong maaaring gawing basis ng wikang “Filipino” and Taglish. Ngayon pa man ay nililinaw ko nang hindi lengguwahe and Taglish. Ito ay isa lamang convenient vehicle para maabot sa kasalukuyan an isang articulate sector ng ating lipunan na unti-unting nagsisikap gumamit ng Pilipino.
Importnanteng makita nang sinumang gumagamit ng Taglish na limited and gamit nito. Dahil sa binubuo ito ng mga salitang galling sa dalawang wikang not of the same family, makitid ang range of expressiveness nito. Ang sensibiliteng ni-reflect nito ay pag-aari ng isang maliit na segment ng ating lupinan, at ang karanasang karaniwang nilalaman nito ay may pagka-superficial.
Isang makatang malimit banggitin kapag pinag-uusapan ang paggamit sa taglish ay si Rolando S. Tinio. Sa kanyang koleksyon ng tulang tinawag na Sitsit sa Kuliglig, may ilang mga tula na pinaghalong English na sulatin. Effective lamang ang Taglish, gaya ng pinatutunayan na rin ng mga tula ni Tinio, kapag Americanized intellectual and speaker, at ang tone ng tula ay medyo tongue-in-check or sarcastic. At kahit na sa ranks ng Americanized Filipino intellectual, and profounder aspects of cultural alienation ay hindi kayang lamanin nang buong-buo ng Taglish.
Better described marahil and Taglish as a “manner of expression.” Ibig sabihin, sa mga informal occasions, mas natural sa isang English-speaking Filipino na sa Taglish magsalita. Sa light conversation, halimbawa. Pero para sa mga okasyong nangangailangan ng sustained thought, Taglish simply won’t do. Walang predictive patterns and paghahalo ng vocabulary at syntax ng dalawang lengguwaheng magkaiba ng pamilya. Dahil dito, maraming stylistic and logical gaps na nag-iinterfere sa pag-uunawaan ng manunulat at mambabasa.
Kailangan sa Taglish ang spontaneaous interactionng nagsasalita at ng nakikinig. Sa pamamagitan ng physical gestures, facial expressions, o tonal inflection, nagagawa ang filling-in na siyang remedyo sa mga stylistic at logical gaps. Maaari naming sa pagtatanong linawin ng nakikinig ang anumang ambiguity sa sinasabi ng kausap.
Sumakatuwid, ang pagsusulat sa Taglish, cannot be a permanent arrangement. Kung talagang nais ng manunulat na magcommunicate sa nakararaming mambabasa, haharapin niya ang pagpapahusay sa kanyang command ng Pilipino. Para sa manunulat, isang transitional “language” lamang ang Taglish. Kung tunay na nirerecognize niya na napakaliit at lalo pang lumiit ang audience for English writing, hindi siya makapananatiling Taglish lamang ang kanyang ginagamit. Maliit pa rin ang audience na nakauunawa sa Taglish pagkat nagdedemand ito ng adequate control of English. Magbalik sa English. O tuluyang lumapit sa Pilipino. Ito ang alternatives para sa Taglish users ngayon na hangad pa ring magpatuloy sa pagsusulat.
Subscribe to:
Posts (Atom)